Sentitzen dugu, baina sarrera hau %LANG-z:, : eta % bakarrik dago.
Argazkia: Goierriko Gutun Soziala
Edurne Larrañaga y Mikel Noval son miembros de la coordinación nacional de la Carta de Derechos Sociales de Euskal Herria. Aquí tenéis sus respectivas intervenciones en el acto final de la manifestación del sábado en Bilbo.
Edurne Larrañaga
Emergentzia sozialeko egoera bizi dugu. Kapitalak, krisialdiaren aitzakiapean, neoliberalismoan sakontzea erabaki du. Aberatsak gero eta aberatsago izan daitezen, gehiengo sozialaren/herritarren kontrako lege, dekretu, murrizketa edota neurriak hartzen ari dira.
Neoliberalismoaren epizentroa prekarietatea da, inposatzen diguten eredu injustu honek prekarietatea behar du bizirauteko, gure bizitzaren eremu guztietara zabaltzen ari dena. Eta prekarietateak pobrezia dakar, desberdintasunetan oinarrituriko jendartea, enpleguaren suntsiketa, demokrazia zein erabakitzeko eskubidearen ukazioa, homogeneizazio eta indibidualismoa, natura negozio bilakatzea berau explotatzen jarraitzeko, heteroaraua dakar, jendarte patriarkarra, aberastasuna gutxi batzuen eskuetan mantentzea, pribatizazioa, lan eta bizi baldintza baldintza prekarioak…
No queremos neoliberalismo, pero tampoco echamos de menos tiempos pasados, puesto que entonces, tampoco se garantizaban nuestros derechos.
Guk kolore anitzeko ortzimuga nahi dugu, aukera eta baldintza berdintasuna nahi dugu.
Para nuestra supervivencia, pero sobre todo, para ser felices, las personas – pueblos – la naturaleza necesitamos que la sostenibilidad de la vida sea el centro del modelo social. Ez dira pribilegioak, dagozkigun eskubideak dira eta eskubideak bermatu egin behar dira!
Euskal Herrian bizi eta lan egiten dugun pertsona guztiok, egoera errotik aldatu nahi eta behar dugu, bizi baldintza duinak eta aukera berdintasuna bermatuko badira. Gure eskubideak bermatuko dituen eredu sozial eta ekonomikoa berria behar dugu, hori da gure alternatiba.
Horretarako, gure bizitza eta gorputzen gaineko erabakiak guk geuk hartu nahi ditugu, erabakia gure esku nahi dugu. Euskal Herrian eta euskal herritarron artean eredu sozial eta ekonomikoa erabakitzeko eskubidea dugu. Euskal Herria subjektu, burujabetza ariketa praktikoa da gurea.
Todas las que creemos en otro modelo social, hemos puesto en marcha el tren del cambio social, hemos pasado de la defensiva a la ofensiva. Haremos el camino con toda persona que quiera construir una alternativa al sistema, haremos el camino juntas. Prozesu soziala abiatu dugu eta atzeraezina da!
- Herritarrak gara protagonista prozesu honetan. Gure duintasuna dago jokoan eta guk bizitzaren aldeko apustua egin dugu. Herritarrak gara politiken lehentasunak aldatuko ditugunak, herritarrok markatuko dugu aldaketaren norabidea.
- Euskal instituzioak bide honetan gure konplize izan behar dute, gure eskubideak politika sozial eta zerbitzu publikoen bidez bermatu behar dizkigute. Eta hori izango da gure ahalegina. Gure bizitzak bizigarriak eta iraunkorrak izatea dago jokoan. Jakin badakigu, ordea, interes neoliberalak instituzioetan ere sartuta daudela; horregatik, instituzioak eta alderdiak interpelatzen jarraituko dugu.
- Baina, egoera errotik aldatzeko, mobilizazioa ezinbestekoa da. Herriz herri, auzoetan, sektoreetan… aldaketaren aldeko gehiengo sozialak eraiki behar ditugu, kalean egon behar dugu.
- Azkenik, prozesu sozial honen bidez, eredu sozial berria eraikitzera goazela argi eta garbi izan behar dugu. Alternatibak baditugu eta badugu tresna: Euskal Herriko eskubide sozialen Karta.
Hortaz, ALTERNATIBA eraikitzera goaz. Vamos a lograr el cambio económico, político y social en en Euskal Herria. El cambio social está en marcha y los ejes son la movilización y la construcción de otro modelo.
Gauzak beste era batera egin daitezke, egin behar dira eta egingo ditugu! Aurrera eta jotake, irabazi arte!
Mikel Noval
Arratsalde on,
Zorionak! Gaur milaka eta milaka lagun bildu gara Bilbo eta Iruñeako kaleetan aldaketa soziala aldarrikatzeko, eta gure alternatiben alde egiteko. Badakigu arrazoia daukagula, badakigu aplikatu behar diren neurriak zeintzuk diren.
Baina gure helburuak lortzeko indartu behar gara. Eta indartzeko kalera ateratzea beharrezkoa da. Elkarrekin gaudenean jendearen batuketa biderketa bihurtzen da.
Eta zer egiten dugu elkarrekin?. Gaur bezala, borrokatu. Gure ardura nagusia borrokatzea da. Mobilizazioa ezinbestekoa da aldaketa soziala lortzeko.
Sin movilización social, sin presión de la calle, es imposible el cambio social. Esto pasa en todas partes. Pasa en Euskal Herria y pasa también en Grecia. Un militante griego citado ayer en la prensa decía que había que presionar al gobierno de Grecia para que aplicase las medidas de su programa electoral. Sin presión, sin movilización social, sin interpelación política, no hay cambio social posible. Ni en Grecia, ni en Euskal Herria, ni en ninguna parte.
Hoy estamos aquí gentes distintas. De organizaciones sindicales y sociales distintas. Pero nos hemos puesto de acuerdo en varias cosas:
- en denunciar que vivimos en una Euskal Herria que no nos gusta,
- en denunciar que las políticas públicas, presupuestarias y fiscales que se están aplicando no son las que queremos,
- y en plantear a todas las instituciones que apliquen diversas medidas, las que se recogen en nuestro Programa Social.
Ez da gutxi adostasun maila hori. Zer nahi dugu? Egoera errotik aldatzea, bizitzaren jasangarritasuna eredu berri honen helburua izatea, eta horretarako hartu beharreko neurriak hartzea.
Hay otros que sí están contentos, y mucho.
- En 2014, el presidente de Iberdrola cobró 9,4 millones de euros, un 23% más que el ejercicio anterior. Él dice que se lo merece. No es verdad. Nadie se merece ganar 9,4 millones de euros en un año. Es una indecencia que ocurre a la vez que Iberdrola despide a los trabajadores y trabajadoras que leen los contadores para contratar a otros aún más precarios.
- El nuevo presidente de Kutxabank ha firmado un contrato por 800.000 euros anuales, lo que supone un aumento del 72%. Él dice que lo vale, y que no renuncia a subírselo más, si puede. Y también dice que es necesario recortar costes laborales.
Mientras han crecido el paro, la precariedad y la pobreza, en nuestro país se han recortado las prestaciones sociales. Se ha reducido la cuantía de la RGI, de las AES, dejando sin cobertura a mucha gente que la necesita.
Nor ari da gezurretan? Gu edo Maroto? Maroto oso kezkatuta omen dago prestazio sozialetan dagoen iruzurrarekin. Bere ILPa bultzatzeko sortu zuen plataformako buruak dimisioa aurkeztu behar izan zuen, Gizarte Segurantzari iruzurra egin izan ziolako.
Orain Espainiako Kontuen Epaitegiak 500.000 euroko fiantza jarri dio Marotori (eta Alfonso Alonsori). Beraiek erabaki zuten Gasteizko Udaletxeak enpresario ospetsu bateri 6 milioi eurotan lokal bat alokatzea. Urtebete lehenago enpresario horrek 2,7 milioi eurotan erosi izan zuen lokal hori.
Hau bai dela iruzurra, hau bai dela korrupzioa. Baina ez dago dimisiorik, ez dago inolako ondorio politikorik.
Tampoco dimite nadie ni se asumen responsabilidades políticas en casos como las vacaciones fiscales, Hiriko, Bidegi, la incineradora de Gipuzkoa o De Miguel.
¿Se reparte la riqueza? Sí, Pero en realidad estamos asistiendo a un reparto de la riqueza al estilo capitalista. De los de abajo hacia los de arriba. La minoría se enriquece a costa de la mayoría.
Egoera ikusita, pozik egoteko arrazoi gutxi dago. Bat emango dut. Gure esku dago gauzak aldatzea. Gure agintariei presioa sartu behar diegu gure Programa Sozialean jasotzen diren neurriak aplikatzeko. Politikak aldatzeko ateratzen gara kalera.
Somos optimistas. Es tiempo de cambiar de raíz la actual orientación de las políticas públicas, presupuestarias y fiscales. El éxito de las movilizaciones de hoy nos da fuerzas para seguir en la pelea. Vamos a seguir, y vamos a seguir movilizándonos para ello.
Aldaketa soziala orain. ¡Tenemos alternativas!
Eskerrik asko!
